Wildfire Rozdział 10 cz. 7

Zapraszamy do lektury ciągu dalszego rozmowy Nevady z Garenem, podczas której padnie pewna bardzo konkretna propozycja i która też pozwoli jeszcze lepiej poznać reguły rządzące światem Pierwszych (a przy okazji chyba też się do tej rzeczywistości mocno zniechęcić...). Ale nie zdradzamy już nic więcej...

Jutro czeka nas kolejny dzień w podróży, stąd możliwe są pewne opóźnienia. Postaramy się zdążyć z wszystkim na czas, ale gdybyśmy nie pojawiali się z początkiem rozdziału 11-go, prosimy o cierpliwość i wyrozumiałość.

Odchylił się do tyłu. Jego oczy błyszczały i to nie dlatego, że wypił trochę wina. -Teraz ty.

-Dlaczego tu przyszedłeś, Garen?

Zawahał się na moment. -By dowiedzieć się, czy trzeba cię traktować serio. 

-Tyle, to sama wiem. Pytałam się, o co innego. 

-To bardzo skomplikowane pytanie. 

Na stole pojawiły się dania główne. Lucjan czerwony wyglądał bosko, a pachniał nawet lepiej, ale ledwie to zauważyłam. 

Garen zaczekał, aż znów znaleźliśmy się sami. -Jak powiedziałem, spotkałem się z tobą, by się przekonać, jaka jesteś. Gdybym upewnił się, że kłamiesz albo że twoja magia nie jest zbyt wielkiego kalibru, byłbym już w samolocie w drodze do domu. 

-Ale wciąż tu jesteś. 

-Zgadza się. 

Wbił wzrok w mięsny medalion na jego talerzu. 

-Co to jest?

-Dzik. Chciałabyś spróbować?

-Nie, dziękuję. 

-Rozumiem, że sporo przeszliście razem z Roganem -zaczął z namysłem. -Łączy was burzliwa, pełna przemocy historia. Ekscytująca, a jednocześnie pełna niebezpieczeństw, strachu i niepewności. 

-Tak. 

-Czy zwrócił się już o twój profil?

-Nie. 

-Zatem jest skończonym idiotą. 

Skosztowałam ryby, by uniknąć odpowiedzi. Kęs rozpuścił się na moim języku. 

-Nie powinienem tego mówić -stwierdził -ale stało się. 

Uśmiechnęłam się. -Obawiasz się, że dotrze to do niego?

-Nie. Ale tobie w sposób oczywisty zależy na nim, a ja nie chcę odwodzić cię od niego. Pozwoliłem sobie też poszukać informacji na twój temat. Przykro mi z powodu twojego ojca. 

Cóż, to był nagły zwrot. -Dziękuję. 

-Przejęłaś upadającą firmę detektywistyczną i ocaliłaś ją. Nie przeinwestowałaś, zatrudniając kogo popadnie do zajmowania się zbyt wieloma sprawami. Zamiast tego rozwijałaś agencję, stawiając na jakość usług. Odegrałaś kluczową rolę w powstrzymaniu Adama Pierce’a i ocaleniu Houston, a mimo to trzymałaś się nadal z dala od blasku jupiterów. Podejrzewam, że bycie kompetentną i skuteczną, jest dla ciebie o wiele ważniejsze, niż bycie bohaterką miesiąca. Mam rację?

-Tak. Nie potrzebujemy tego rodzaju uwagi. Bierzemy niewielką ilość spraw, ale zajmujemy się nimi z pełnym oddaniem. Nasz interes zapewnia nam utrzymanie. 

-Dbasz o swoją rodzinę. Ja postępuję podobnie. Przejąłem interesy po tym, kiedy u mojego ojca zdiagnozowano wczesnego Alzheimera. 

-Przykro mi. 

-Dziękuję. Miałem osiemnaście lat. Kiedy przeprowadziłem audyt i zdałem sobie sprawę, z jak dużymi problemami przyjdzie mi się borykać, nasza firma była poważnie zagrożona. Kolejne dwanaście lat poświeciłem w całości Shaffer Security. I dokładnie wiem, ile mnie to kosztowało. Na bok odłożyłem swoje prywatne życie, wstawałem każdego dnia bladym świtem i budowałem krok po kroku renomę firmy. Nocami zaś budziłem się i zastanawiałem, jak spłacić długi i opłacić rachunki. To wymagało poświęcenia i wytrwałości. Tak więc, kiedy jakiś idiota podtyka mi pod nos mikrofon, domagając się dziesięciosekundowego podsumowania sprawy, nad którą siedziałem osiem miesięcy, wycofuję się, bo nie o to w tej robocie chodzi. 

-Agencja Detektywistyczna Baylorów jest dumna ze swojej dyskrecji. Nasi klienci oczekują od nas poufności. 

Potaknął. -Chodzenie do telewizji i robienie show, mogłoby zostać źle przyjęte przez klientów. 

-Tak -dobrze to rozumiał. -Udało ci się uratować firmę?

-Tak. Jesteśmy drugą co do wielkości firmą ochroniarską w całych Stanach. MADM jest trzecia. Augustine Montgomery następował nam na pięty całymi latami -Garen uśmiechnął się. -Niestety dla niego, jego przeznaczeniem jest zaznać goryczy porażki. 

Zakrztusiłam się lucjanem. Rozkaszlałam się. 

Garen obdarzył mnie szerokim uśmiechem. -Myślałem, że spodoba ci się to. A tak na serio to dysponuję teraz majątkiem wysokości czterystu milionów dolarów. Firma zaś jest warta ponad miliard. 

-Po co mi to mówisz?

-Ponieważ obiecaliśmy sobie szczerość, a ja chcę udzielić ci wszystkich informacji, tak byś mogła podjąć odpowiedzialną decyzję. 

Zamarłam z kieliszkiem w drodze do ust. -O jaką decyzję ci chodzi?

-Proszę cię o rękę.

źródło:unsplash.com

Całe szczęście, że nie piłam, kiedy dotarły do mnie jego słowa. -Nie znasz mnie Garen. Ja nie znam ciebie. Pomóż mi zrozumieć, co tobą kieruje.

-Małżeństwo jest partnerstwem. Sądzę, że bylibyśmy dobrymi partnerami. Jesteśmy do siebie podobni. Dla nas obojga liczą się wartości rodzinne, uczciwość i kompetencje. Zajmujemy się podobnymi sprawami i jesteśmy w pełni oddani naszej pracy. Bardziej zależy nam na reputacji, niż na sławie. Oboje jesteśmy ostrożni, bo zdajemy sobie sprawę, co leży na szali. Wydaje mi się, że pasowalibyśmy do siebie. 

-A geny nie maja nic do tego?

Westchnął. -Geny mają z tym mnóstwo wspólnego. Gdybyś była lekkomyślną oportunistką, nadal bym rozważał twoją kandydaturę na moją żonę ze względu na twoje geny. 

-Wybór jest mocno ograniczony, prawda?

-Tak. Należymy do rzadkiego grona i kiedy wychodzimy poza obręb naszego rodzaju magii, zawsze istnieje ryzyko rozmycia naszych mocy. 

-Czyż nie byłoby wskazane poczekać choćby do zakończenia prób, tak byś miał pewność?

Odłożył swój widelec. -Nie potrzebuję prób. Wiem, że jesteś Pierwszą. Narysowałaś falę Tremaine, nawet nie wiedząc, co to jest. A to daje przesłanki, by sądzić, że twoje zdolności są natury genetycznej i zostaną przekazane twoim dzieciom. To zaś wyjątkowy dar. 

-Mhm. 

-Czy dyskutowanie o nas jako o nosicielach rzadkich zestawów genów, którzy powinni to wykorzystać dla celów reprodukcyjnych, jest dla ciebie niekomfortowe?

-Oczywiście. Jestem istotą ludzką Garenie. Mam swoje marzenia i oczekiwania. Chcę wyjść za kogoś z miłości, a nie dla genów. 

-Tak jak ja. 

Prawda. 

Westchnął. -Ale zawsze nadchodzi ten katastrofalny moment, kiedy oczekiwania zderzają się z twardą, zimną rzeczywistością. Gwarantuję, że nasze dzieci będą potężnymi Pierwszymi. To wyjątkowa okazja dla nas dwojga. Ty dopiero zakładasz własny Dom. Będziesz potrzebowała sojuszy, by przetrwać. Będziesz musiała zainwestować w ochronę i personel dla siebie i członków twojej rodziny, co oznacza, że będziesz musiała zdobyć kapitał startowy. Będziesz musiała nauczyć się żeglować po nieznanych ci wodach Domów pełnych żarłaczy ludojadów. Będziesz potrzebowała szkolenia. Możesz okazać się   z urodzenia silniejsza ode mnie. Nie dowiemy się tego, dopóki nie staniemy naprzeciw siebie. Ale ostatecznie i tak pokonam cię, bo dysponuję wiedzą i doświadczeniem w używaniu magii, czego tobie brakuje. Małżeństwo ze mną gwarantuje, że wszystkie potrzeby, o których wspomniałem, zostaną zaspokojone. 

Wiele z tego, co mówił, miało sens. -A co tobie da to małżeństwo?

-Partnerkę, która naprawdę mnie rozumie. Kogoś, kto będzie lojalny, kto będzie współpracował ze mną w osiagnięciu wspólnego celu. Kogoś, kto będzie rósł wraz ze mną, kto będzie wartością dodaną. A dodatkowo fascynującą, inteligentną kobietę. Która będzie niesamowitą matką -przerwał na moment. -Nasz związek będzie oparty na uczciwości, Nevada. Nigdy nie okłamię cię. Nie mogę, ale nawet gdybym mógł, nie chciałbym. Oboje zdajemy sobie sprawę, że nasz talent to miecz o dwóch ostrzach i dlatego lepiej, abyśmy wyjaśnili sobie to wszystko tu i teraz. 

-Nie kocham cię, Garen - powiedziałam łagodnie. 

-Wiem. Jak powiedziałaś, nie znamy się. Ale podobasz mi się. Ja podobam się tobie. To dobry początek. Dając sobie nieco czasu, mamy sporą szansę, by się pokochać. Widziałem, jak to działa, już wcześniej. Moje dzieciństwo było idylliczne, bo mój ojciec kochał moją matkę i darzył ją szacunkiem, a ona odpłacała mu się tym samym. Żadne z nich nie miało romansów na boku. Żyli szczęśliwi ze sobą, dopóki mój ojciec nie zachorował i nie umarł trzy lata temu. Zaaranżowane małżeństwo może się udać. 

-Nie chcę wychodzić za mąż, bo tak wynika z kwestionariusza. 

-A czyż nie tak wyglądają wszystkie decyzje, dotyczące zamążpójścia? Czyż nie rozważa się wszelkich kryteriów, które mają zapewnić ci dobrą przyszłość? Pobierasz się z kimś właśnie dlatego, że ten ktoś dokładnie pasuje do odpowiedzi w twoim kwestionariuszu. 

-Jestem już z kimś związana -odpowiedziałam. 

Odsunął od siebie talerz i nachylił się do przodu. -Jak powiedziałem, nie chcę krytykować Rogana, ale być może będę musiał się z tej obietnicy wycofać. Naprawdę chcę tego małżeństwa, Nevada. To jest dla mnie okazja życia. 

Ależ zręcznie ujęte…

-Rogan jest niesamowity. Wywiera niezwykły wpływ. Jest niebezpieczny w sposób, który czyni go atrakcyjnym. Ale jednocześnie jest nieprzewidywalny i bezwzględny. Ocenia wszystkich własną miarą. Narazi cię na niebezpieczeństwo, zakładając, że sobie z tym poradzisz i nie zdoła dostrzec momentu, w którym przestaniesz sobie dawać radę. A ja zrobię, co tylko w mojej mocy, by nie dopuścić do narażenia cię na jakiekolwiek niebezpieczeństwo, bo tak właśnie postępuje mąż. Zapytaj samą siebie, czy on będzie dobrym mężem. Dobrym ojcem? Czy będzie w stanie kontrolować swój temperament? Oboje pochodzimy z dużych rodzin. Wiesz, do jakiego szału może doprowadzić młodsze rodzeństwo. Pomyśl o nim, jako o opiekunie. O tym, z jakim stresem wiąże się wychowywanie dzieci. Czułabyś się dobrze, zostawiając z nim dzieci? Czy też lepiej byłoby oddać je pod moją opiekę?

Był w tym naprawdę dobry. Znacznie lepszy, niż się spodziewałam. 

-Oferuję ci bezpieczeństwo, stabilność i wygodę. On może zagwarantować ekscytację, niebezpieczeństwo i ryzyko. Ja proponuję małżeństwo, formalną umowę, która daje ci prawa i ochronę. On nawet tego nie rozważał. 

Garen nachylił się jeszcze bardziej i dotknął mojej dłoni swoimi smukłymi palcami. Bezpośredni, osobisty kontakt. 

-Podsumowując, Nevada -Rogan i ja chcemy dwóch różnych kobiet. Ja pragnę mądrej, pewnej siebie, roztropnej kobiety, która zbudowała swój własny biznes, która rozumie lojalność i uczciwość. On zaś chce wojowniczki, kogoś, kto ruszy z nim w każdą zawieruchę, w którą zechce się wplątać. Chce kogoś, kogo ludzie będą się obawiać. Mówiąc wprost, jego to podnieca. Jeżeli wybierzesz mnie, znajdziesz się wraz ze mną na szczycie listy pięciuset największych firm Fortune i będziesz opływać we wszystkie przywileje z tym związane. Jeżeli zostaniesz z nim, staniesz się twoją babcią. Musisz zdecydować, kim chcesz być. Pamiętaj tylko, że ostatecznie zawsze chodzi o rodzinę.